Sözlerin en doğrusu Allah'ın kelamı, yolların en hayırlısı Muhammed Aleyhisselam'ın yoludur. Dinde her sonradan çıkarılan şey bidattir.Her bidat sapıklıktır ve her sapıklık da cehennemdedir (Muslim no: 867)

Duâ

Duâ

Daru's-Sunne Neşidler

29 Kasım 2017 Çarşamba

Lut Kavminin Hasletleri Hakkındaki Rivayetlerin Durumu


Lut kavminin hasletleri olarak sayılan bazı özellikler hadis olarak dillerde dolaşmaktadır. Ancak bu konuda gelenlerin geneli uydurma ve çok zayıf rivayetlerdir. Bunların en meşhurlarından birisi şu uydurma hadistir:

İbn Abbas radıyallahu anhuma’dan: Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem buyurdu ki:

عشرَة من أَخْلَاق قوم لوط الْحَذف فِي النادي ومضغ العلك والسواك على ظهر الطَّرِيق والصفير بالحمام والجلاهق والعمامة الَّتِي لَا يتحلى بهَا والسكينية والتطريف بالحنا وَحل أزرار الأقنية وَالْمَشْي فِي الْأَسْوَاق والأفخاذ بادية

“Şu on haslet Lut kavminin ahlakındandır: Toplantılarda fiske (taş) atmak, sakız çiğnemek, yolun ortasında misvaklanmak ve ıslık çalmak, güvercin beslemek ve onlarla oynamak, sapanla taş atmak, ibadet niyeti olmadan sarık sarmak, saçları salmak, parmaklara kına yakmak, elbiselerin düğmelerini çözmek ve çarşılarda baldırı çıplak gezmek.”

Deylemi (4081) Suyuti Camiu’l-Kebir (1/574) Kenzu’l-Ummal (44058) Ramuzu’l-Ehadis (3918)

İbn Hacer, Garaibu’l-Multekita’da (el yazma no: 2119) İsnadını; Ahmed b. Nasr – Ebu Talib es-Sabbah yoluyla; İsmail b. Ebi Ziyad eş-Şami – Cuveybir – Dahhak – İbn Abbas radiyallahu anhuma şeklinde zikretmiştir. İsmail b. Ebi Ziyad eş-Şamî yalancıdır. Cuveybir metruktur. Dahhak İbn Abbas radiyallahu anhuma’ya yetişmemiştir.

Suyuti Cem’ul-Cevami’de isnadında üç yalancı bulunduğunu söylemiş, el-Ezheri’de el-Mudavi’de (4/451) “Uydurma olduğunda şüphe yoktur” demiştir.

El-Elbani ed-Daife’de (1233) bunu ve metninde; def çalmak, ipek elbise giymek gibi hasletlerin de sayıldığı diğer benzer rivayetleri zikrederek uydurma olduğunu açıklamıştır.

Meclislerin Keffareti

Meclislerin Keffareti
"Subhâneka'llâhumme ve bihamdik ve eşhedu en lâ ilâhe illâ ente estağfiruke ve etûbu ileyk" (Taberani 10/164, el-Elbânî Sahîhu'l-Câmi (4487)